Intentie

Het komend jaar zal ik eens in de ongeveer drie weken een blog schrijven over de dynamiek van vernieuwing en verandering vanuit het taoïsme. Je kunt het lezen als een cursus die je helpt om te herkennen wanneer verandering nodig is en hoe je de juiste ingrepen kunt doen eraan mee te werken. De bedoeling is altijd om je energieniveau op peil te houden en in flow te blijven. Te lang vasthouden aan iets dat niet werkt doet het omgekeerde en vraagt om verandering.

Zonder het te weten begon mijn fascinatie met Tao toen ik zes was en mijn eerste judoles kreeg. “Judo is duo.”, zei Roel van Ravens, mijn leraar in Rotterdam. Geen idee wat hij daarmee bedoelde. Tien jaar later ontdekte ik in een les over subatomaire deeltjes dat materie is opgebouwd uit energie met het duo plus en minlading. 

Een paar jaar daarna  maakte ik kennis met de I Tjing, het Chinese boek der verandering en begon ik het YinYang symbool te begrijpen. De plus en min lading van energie loopt parallel met het Yang en Yin element. Het stopcontact is een goede metafoor om de  dynamiek tussen het duo van de plus en minpool elektriciteit weer te geven: 1 + -1 = energie. De dynamiek tussen twee tegenpolen is wat levensenergie laat stromen. We zijn echter vaak geneigd om in óf-óf te denken over tegenpolen terwijl in de verbinding het nieuwe tevoorschijn komt.

De afgelopen decennia heb ik op allerlei manieren geëxperimenteerd met het beïnvloeden van energie en het bespelen van tegenpolen in hun vele variaties. Ik keek naar de veelkleurige polen in mezelf. Naar de dynamiek tussen mensen en de uitkomsten in hoe de relatie ontwikkelt, zeker in de relatie met mijn vrouw. Maar ook het coachen van teams en professionals, het strategisch begeleiden van organisaties en op het podium leerde ik steeds beter resultaten en energie creëren door die dynamiek tussen polen te bespelen. 

Op de achtergrond had ik de bril van het acht elementen systeem van de I Tjing op om me te helpen te bepalen welk soort energie ik kan aanvullen. Ik stel telkens twee vragen:

1. Wat heeft deze situatie (of dit proces, deze persoon of ikzelf) nodig?
2. In welke vorm kan ik dat toedienen?

Je kijkt bij de eerste vraag onder de oppervlakte van de letterlijke, met je ogen waarneembare werkelijkheid en voelt de energiepatronen aan. Wat is er nodig om de balans te herstellen? Nieuwe ideeën, besluiten, emotioneel contact, pragmatisme of iets anders?

Bij de tweede vraag spreek je je creativiteit aan. Je ontwikkelt je eigen persoonlijke stijl van interventies, je gevoel voor timing, je manier van communiceren. Of in bedrijfstermen, je merk.

Wat kun je verwachten?

Deze twee vragen zullen als een rode draad door alle artikelen/workshops heenlopen. Aan het einde van het jaar zul je instrumenten hebben ontwikkeld waarmee je energie kunt lezen. En een heel playbook ontwikkeld hebben waarmee je creatieve ingrepen kunt doen. 

Ik ga in de blogs in op de principes van de Taoïstische filosofie gesymboliseerd in het YinYang symbool. Daarna zal ik artikelen schrijven over de, soms complexe, dynamiek tussen die twee krachtenvelden. Ik werk het uit naar de vier elementen en de acht elementen uit de I Tjing die dienen om je patronen te laten herkennen en basis ingrepen te laten ontwerpen. Ik zal ook een dynamisch bedrijfsmodel beschrijven dat deze filosofie gebruikt.

Ik zal je ook tips geven hoe je die basisingrepen in creatieve en praktische technieken omzet en stimuleren om transformatie-experimenten uit te voeren. 

Als je vragen of suggesties hebt, mail ze naar george@georgeparker.nl en ik verwerk ze in een van de blogs/workshops. En ik stel het zeer op prijs als je anderen uitnodigt om zich in te schrijven. Je kunt op deze link klikken en die vanuit je browser doorsturen/delen: https://georgeparker.nl/nl/waardevol/. 

Van start nu!

Aflevering 1: 1 + – 1 = energie

Er zijn talloze zelfhulpboeken, – apps en -trainingen die je helpen om je zelfvertrouwen en eigenwaarde op te bouwen. ‘Maak de reus in jezelf wakker’, ‘Good to great’, ‘Wees een winnaar’, ‘Vrede met jezelf’. Dat kan bevrijdend zijn als je het nodig hebt of voortdurend belemmerd wordt door een Calimero-zelfbeeld: “Zij zijn groot en ik is klein”. Je moet jezelf dan moed inpraten, werken aan succesjes en het geloof in jezelf versterken.

Schrijf je nu in voor de cursus ‘Maak de dwerg in jezelf wakker!’

Maar er zouden ook zelfhulpcursussen, -boeken en -apps moeten zijn die het omgekeerde doen. ‘Maak de dwerg in jezelf wakker’, ‘Hoe word je een loser in vijf stappen’, ‘From bad to disastrous’, of ’Ontdek waarom het nooit wat zal worden met je’. Donald Trump zou een goede kandidaat zijn voor dat soort opleidingen. De eenzijdigheid van zijn obsessie met de beste, grootste, slimste zijn en winnen heeft desastreuze gevolgen zoals we de afgelopen jaren en zeker de laatste maanden hebben gezien. 

Dat wil niet zeggen dat hij geen bestaansrecht heeft. Maar in zijn denken en gedrag is hij extreem eenzijdig gericht om beter te zijn dan iedereen. Dus hij doet er alles aan om anderen zwart te maken zodat hij wit kan overkomen. Of hij schildert anderen als dom af zodat hij slimmer lijkt. Dat doet hij zo extreem dat het doorzichtig is voor het deel van de wereld. Die herhalende eenzijdigheid ziet er dan potsierlijk uit. 

Volgens de polaire natuur van de werkelijkheid roept dat soort eenzijdigheid automatisch een tegenbeweging op. Je zag dat de kritiek op Trump qua extremisme niet onderdoet voor Trump’s extremisme. Het is welles-nietes op het hoogste niveau. Ik sprak mensen in de USA die me vertelden dat ze in een groepsgesprek móesten kiezen tussen rood of blauw. Een genuanceerder verhaal werd niet getolereerd. En natuurlijk gooit het kiezen voor de ene of andere pool olie op het vuur van polarisatie.

Op een iets hoger niveau geldt ook die polaire natuur van de werkelijkheid. Als je boven deze extreme tegenstelling gaat hangen, kun je tegenstelling zelf als een van de polen zien. En logischerwijs moet die pool ook de andere oproepen. De tegenpool van extreme scheiding is verzoening. Het verlangen naar verzoening neemt toe naarmate de scheiding groter wordt. En als de verzoening te klef wordt neemt het, vaak onbewuste, verlangen naar scheiding toe.

Als je zelf niet op tijd de tegenbeweging inzet, zal het het leven zelf ingrijpen en iets laten gebeuren waardoor verzoening de enige uitweg is. De bestorming van het Capitool die de polarisatie naar een nieuw niveau stuwde, maakte dat een aantal Republikeinen over de drempel stapten. De al sluimerende tegenpool krijgt de kans.

Tijdens de inauguratie van Joe Biden sprak hij woorden als ‘lower the temperature’, ‘it’s time to see and hear each other’, ‘we’re opponents, not enemies’. Maar toen Garth Brooks het podium opkwam was dat een nog krachtiger statement. Ik kom veel in Amerika en Garth Brooks is een country ster met een duidelijke Republikeinse signatuur. Action speak louder than words, en zo’n icoon uitnodigen op een Democratisch feestje zegt meer dan hoopvolle woorden. 

Het universele principe is dus dat de processen die onze werkelijkheid sturen bestaan uit  elkaar aanvullende en tegelijk met elkaar concurrerende polen. Hun dynamiek bepaalt het gezicht van onze dagelijkse werkelijkheid. In het stopcontact bestaan ze tegelijkertijd naast elkaar op een productieve manier. En dat is een goed symbool voor meesterschap over het kunnen gebruiken van de tegenpolen.

Maar in dat dagelijks leven raken we vaak verstrikt in een van de polen. Logisch, want ook hier speelt het universele principe een rol: verstrikt raken en je weer losmaken wisselen elkaar af. De polarisatie tussen Republikeinen en Democraten is al langer gaande. Dus de noodzaak tot toenadering neemt toe. De slinger van de klok moet nu eenmaal op zijn hoogste punt, terug naar de andere kant. Hoe lang dat duurt en in welke vorm het gebeurt (bijvoorbeeld door een derde grote partij te starten als afsplitsing van de Republikeinse partij) hangt af van onze eigen medewerking aan dit proces. Staan we toe dat het tijd is om even om te polen en de levensenergie terug te brengen? Of blijven we de slinger geforceerd in één positie houden?

Een universeel principe

Een paar voorbeelden van het polaire karakter en de slingerwerking tussen beide. Als je lang genoeg uitademt, dwing je jezelf tot inademen en andersom. Als je een tijd harder werkt dan goed voor je is, zullen je geest en lijf vertellen je dat het tijd voor rust is en andersom. Als je groei op welk vlak dan ook doorzet, moet op enig moment rust of zelfs krimp inzetten. 

Sommigen zullen zeggen: maar dan blijf ik toch gewoon een beetje in het neutrale. Maar zoals al gezegd is het principe universeel en werkt door op elk niveau. Dus als je maar lang genoeg in dat neutrale midden blijft, zal op een dag iets gebeuren dat de tegenpool daarvan is. Een extreme emotie bijvoorbeeld of iets waar je beslist niet meer neutraal over kunt zijn.  

Het is wat Nietzsche het ‘fatum’ noemde. De klerk die alles tot in de puntjes ordent en archiveert roept op dat op een dag het raam openstaat en de wind het hele archief omverblaast. Voor een deel heeft hij of zij dat over zichzelf afgeroepen. 

Dat type micromanagement roept anarchisme op. Anarchisme roept het verlangen naar ordening op. Zolang je beide, of de afwisseling tussen beide, erkent en toelaat, blijf de energie stromen. Maar als je de ene pool te ver doorvoert, roep je een extreme vorm van de andere op.

Extreme winnaars 

Laten we met die bril op kijken naar Donald Trump overkwam. Dat helpt je te herkennen waar je in je eigen leven fanatiek over bent en wat je te wachten staat als je dat te ver en te eenzijdig doorvoert. Je maakt er dan gewoontes van of standaardiseert iets dat op enig moment niet goed meer werkt.

Trump geniet van de energie van het conflict. Hij veroorzaakt dat conflict door te schoppen, te provoceren, neerbuigende taal te praten en anderen als verliezer en zichzelf als winnaar neer te zetten. Iedere competitieve sporter kent dit verschijnsel: trash talk, jezelf oppompen, schreeuwen over dat je beter bent. Het verschil is dat je in de sport daarna je tegenstander bedankt. Je hebt je weer even kunnen laven aan wat je nodig had: de energie van een sportief conflict. 

Bij Donald Trump is het geen spelletje. Hij neemt winnen heel serieus. Volgens het universele principe roept hij het fatum over zich af dat hij op een dag zal verliezen. Dat is natuurlijk al veel gebeurd met verlieslijdende bedrijven bijvoorbeeld en vele rechtszaken. Hij heeft dat kunnen ontkennen door nog extremer de pool van het winnen te vergroten en president van het land te worden. 

Hoe extremer je het maakt, des te extremer zal de tegenpool zich opdringen. En zo riep hij zelf een, in zijn ogen, zeer vernederend verlies op. Met de arrogantie die gepaard gaat met zijn eenzijdigheid noemde hij Biden ‘Sleepy Joe’ en beweerde hij publiekelijk dat als hij van hem zou verliezen, hij net zo goed het land kan verlaten. Als je zelf niet op tijd de polen omdraait zullen er slachtoffers vallen en zal het leven de boel corrigeren. 

Soortgelijke dynamieken zul je ook herkennen in bijvoorbeeld het Lance Armstrong verhaal. Winnen wordt zo belangrijk dat je publiekelijk op de knieën gedwongen wordt. Maar je kunt het in je eigen leven ook zien. Als ik te lang lui ben ontwikkelt zich een onrust die er vaak uitziet als een schuldgevoel. Slecht slapen en midden in de nacht wat werk verzetten herstelt de balans en kalmeert dan. Als ik urenlang op de voorgrond moet treden vanwege alles voor, tijdens en na een performance, heb ik daarna sterk de behoefte om stil en alleen te zijn. 

In merkt de neiging om te blijven vasthouden aan luiheid. Ik neem waar hoe ik wil vasthouden aan het in de spotlight staan. Maar het bekijken van zeven afleveringen van mijn favoriete serie bevredigt niet echt meer. Alles vertelt me tijdens de derde aflevering al dat het tijd is om aan het werk te gaan. Het vasthouden aan ‘performer’s high’ is ook een bekend verschijnsel. Vele artiesten doen er van alles aan om dat vast te houden. Maar je moet door momenten van eenzaamheid en afscheid nemen heen om je weer goed te voelen bij alleen zijn. 

Je kunt steeds beter de situatie leren lezen en de juiste ingrepen doen. Hoe meesterlijker je wordt, des te makkelijker wissel je van pool en bespeel je het transformatieproces. Het is zelfs mogelijk om beide polen tegelijk te voelen en te voeden. Dat voelt als een soort bi-locatie. Je valt samen met je actie (de aardse yin-kant) en tegelijk beschouw je jezelf (de geestelijke yang-kant). Op dat moment is er een dynamiek die als een soort batterij voelt die zichzelf oplaadt. En dan leef je wat het YinYang symbool uitdrukt.

Maar daarmee ik loop vooruit op wat nog komen gaat. In deze eerste aflevering wilde ik het universele principe beschrijven in theorie en praktijk. En je helpen op die manier naar je eigen leven of projecten in je werk te kijken.

Oefening

Ik hoop dat deze eerste verkenning veel herkenning oproept maar ook nieuwsgierigheid. Voor deze week zou je via de polaire bril naar situaties die om verandering of vernieuwing vragen kunnen kijken in je leven of werk. Of situaties waar anderen zich in bevinden. Probeer te voorspellen wat er in die situatie aan de hand 

• Neem een situatie in je hoofd waarvan je voelt dat er verandering nodig is.
• Wat is het belangrijkste kenmerk ervan? Wat is het belangrijkste patroon in die situatie?
• Als dat patroon zich tot in het extreme doorzet, wat zou er dan kunnen gebeuren?
• Wat is het spiegelbeeld van het patroon; de tegenpool van wat zich ontwikkelt?
• Hoe zou je iets van die tegenpool kunnen toevoegen?
• Op welk moment zou je dat kunnen doen zodat de situatie niet extreem wordt?

Voorbeeld 1: een klant die actie uitstelt

Ik denk aan een situatie bij een klant en zie ze ideeën hebben maar actie uitstellen. Als zich dat doorzet zullen ze spijt gaan krijgen omdat dat uitstel betekent dat de noodzakelijke voorbereidingen voor later succes niet gedaan worden. Vergelijk het met een sporter die trainen uitstelt en tegen de tijd dat zij/hij de wedstrijd ingaat spijt heeft want de conditie is ondermaats.

Actie nemen is het spiegelbeeld. Hoe kan ik ze verleiden tot actie? Mogelijk door ze te confronteren met de consequenties van uitstel. Hoe echter ik die kan laten aanvoelen, des te meer ze schrikken. 

Ik weet wat nodig is en dan is het een kwestie van een vorm verzinnen en die interventie timen.

Voorbeeld 2: ruzie

Frida Bredesen – Unsplash

In een ruzie met mijn vrouw merk ik dat ik continu dezelfde dingen blijf herhalen. Als de boel afgekoeld is denk ik na over wat ik herhaal en welke energie daarachter zit. Gelijk willen hebben en meer van dezelfde argumenten aandragen mijn gelijk kracht bij te zetten wat alleen maar olie op het vuur gooit. Ik voel dat dat in het begin nog lekker is, maar op enig moment merk ik dat het vervelend wordt en ik begin te zeuren. Net zoals onze kinderen vroeger huilden als ze zich pijn deden maar doorgingen als het eigenlijk over was en het huilen aandacht trekken werd. Op dat moment, of eigenlijk net ervoor, is het tijd voor de tegenpool. De tegenpool is in dit geval mijn ongelijk te bewijzen. 

Zonder de emotie is die oefening achteraf nog grappig ook. Het relativeert in de betekenis van ‘het zet mijn kant in perspectief door andere kanten te belichten en de relaties te zien’.

Ik besprak het met haar en het werd een sport om die transformatie tijdens een ruzie door te voeren. Net zoals bij sporten moesten we daar nog lang voor trainen voor we 358 ruzies later het door begonnen te krijgen. Ik voelde het moment aan wanneer ik mijn ei kwijt was en gemotiveerd door nieuwsgierigheid naar of de transformatie zou ontstaan, zette ik de tegenpool in. Eerst onwennig natuurlijkHet voordeel is wel dat je door dat trainen, je ook in andere situaties beter wordt met het beïnvloeden van verandering.

Succes!

George Parker
Creatief Producent van Verandering & Innovatie
george@georgeparker.nl
06 5110 8415

Alle resultaten zijn het gevolg van een creatief proces. Ik begeleid mijn klanten bij het veranderen en vernieuwen van product, dienst, proces of persoon. En help ze met inspiratieshows hun motivaties te voelen, om die met visualisatie-technieken om te zetten naar heldere doelen. Na vereenvoudiging zetten we de visies om in directe acties (SurvivalVersie) zodat we ons via de praktijk naar de gewenste resultaten toe-leren. Ik ondersteun dat met veel kennis en ervaring, een pakhuis aan technieken en vaardigheden als illusionist/mentalist, animator, illustrator en vormgever.